Geplaatst op

Positief nieuws

Van het nieuws krijgen we een somber wereldbeeld. Kijk je het nog of sla je graag een dagje over? Er is nog steeds honger, Amerika en Rusland praten nog steeds over oorlog, er gaan nog steeds mensen dood aan ziekten.

Maar, 91% van de kinderen wereldwijd gaat inmiddels naar de basisschool. 85% van alle kinderen wereldwijd is ingeënt tegen dodelijke ziekten. En wat over vrede en rechten: ‘Was in 1977 slechts een kwart van alle landen een democratie, nu ligt dat, ook volgens de critici, rond de vijftig procent. En werd 62 procent van alle landen in 1977 nog geregeerd door dictators, anno 2018 is dat aantal gedaald tot een derde van alle landen in de wereld.’ Dat zijn cijfers he?

We worden moe van het negatieve nieuws. Er is een website voor de positieve berichten: Worldsbestnews.nl. ‘We leven in een tijd van 24-uur real-time nieuws zonder duiding of perspectief. De behoefte bij lezers, luisteraars en kijkers aan maatschappelijke, historische en oplossingsgerichte context groeit’, zo meldt de website. Dagelijks nieuwe berichten, journalistiek goed, met divers en correct brongebruik en aandacht voor goede ontwikkelingen zonder uit het oog te verliezen dat we er nog niet helemaal zijn.

Om te starten is hier een leuke quiz die je beeld alvast bijdraait. Doen!

 

Geplaatst op

Help Afrikanen in Afrika

Frans Timmermans suggereert een goed voorstel aangaande de vluchtelingenstroom uit Afrika. Vluchtelingen die recht hebben op asiel in Europa moeten al in Afrika geselecteerd worden. Zij worden daarna met goed vervoer naar Europa gebracht en opgevangen. De rest wordt niet toegelaten en moet weerhouden worden aan de reis te beginnen. Opvang in de regio en de doorreislanden en bewaking van de zee, moeten daaraan bijdragen. “Help Afrikanen in Afrika” verder lezen

Geplaatst op

Superdonor

Reyhaneh Jabbari‘Nadat ik ben opgehangen, moeten mijn organen worden getransplanteerd’. Bovenaan de voorpagina van NRC Next gisteren. Het gezicht van deze Iraanse ken ik, uit het nieuws. Kennelijk heeft internationaal protest niet geholpen. In de krant een vertaalde tekst aan haar moeder over haar showproces, de veroordeling, zeven jaar in de gevangenis en het einde. En haar verzoek haar organen te doneren aan mensen die ze nodig hebben. Dat Reyhaneh Jabbari de overtuiging had dat er op haar einde een rechtvaardige omgeving volgt waarin zij de aanklager is, lijkt haar troost.

Onlangs was het hier donorweek. Iedereen moet zelf weten wat hij doet maar Jabbari snapte het principe wel: het leven houdt op maar de organen kunnen nog jaren blijven rondlopen. Voor Jabbari geen makkelijk in te vullen donorregister. Zij heeft het haar moeder bij de rechtbank moeten laten regelen met haar eigen onvoorstelbare dood in zicht. Het resultaat is echter precies hetzelfde. En dat moet voor Jabbari haar tweede grote troost zijn geweest.